Kościuszko! Twoja skromność nie dba o pochwały,
A w boju mężny, w pokoju umysł nasz wspaniały.
Wielki przez Rozum, Cnoty i Waleczne Sprawy
-Nikt więcej nie miał Prawa nad Ciebie do Sławy.

„Do Kościuszki” - fragment sonetu A. Felińskiego

 

Nasz Patron – pierwszy z obywateli dawnej Europy – ostatni z dawnych rycerzy.

Patron naszej szkoły urodził się 4 lutego 1746 roku w Mereczowszczyźnie pod Kossowem. Imię Tadeusz było drugim z trzech imion jakie otrzymał na chrzcie: Andrzej – Tadeusz – Bonawentura.

W szkole pijarów w Lubieszowie uczył się od 1755 do 1760 roku, następnie zaś z wyróżnieniem ukończył Szkołę Rycerską, zwaną również Korpusem Kadetów. Jako jeden z najzdolniejszych kadetów – wyróżniał siew dziedzinie geometrii i matematyki – odbył, finansowane przez Czartoryskich i króla studia we Francji, na których zgłębiał wiedzę inżynierską, ekonomiczną, malarstwo i rysunek.

Latem 1774 roku (dwa lata po I rozbiorze Polski dokonanym przez Rosję, Austrię i Prusy) wrócił do kraju. Nie znalazł zatrudnienia w Wojsku Polskim ówcześnie zredukowanym do 10 000 żołnierzy, a straciwszy protekcję hetmana polnego litewskiego Józefa Sosnowskiego, Kościuszko musiał szukać możliwości zarobku poza granicami kraju. W roku 1776 wyruszył do Ameryki i wstąpił w szeregi wojska amerykańskiego, walczącego z Anglikami o niepodległość. Otrzymał stopień pułkownika inżynierii, a za wszystkie osiągnięcia dosłużył się rangi generała.

W 1784 roku powrócił do Polski. Za kampanię 1792 roku, w czasie wojny z Rosją w obronie Konstytucji 3 Maja został nagrodzony złotym medalem Virtuti Militari.

Po drugim rozbiorze, na prośbę wysłanników sprzysiężenia krajowego, zgodził się objąć dowództwo powstania, nazwanego przez historię kościuszkowskim. Insurekcja przyniosła mu tytuł Naczelnika i sławę bohatera narodowego. Ranny pod Maciejowicami, dostał się do niewoli i przez dwa lata więziony był w Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. W latach 1798 – 1815 mieszkał w Brevile pod Paryżem, zaś ostatnie lata życia spędził w Solurze w Szwajcarii, gdzie zmarł 15 października 1817 roku.

Jego zabalsamowane zwłoki złożono w krypcie Katedry Wawelskiej, a serce znajduje się na Zamku Królewskim w Warszawie. Pamięć wybitnego żołnierza uczczona została kopcem. Kopiec Kościuszki usypany w Krakowie w latach 1820 – 1823 jest dowodem czci, jaka otaczała bohatera. Na usypanie kopca uzyto ziemi pochodzącej z różnych miejsc bitewnych.